КӨКШЕТАУ

Көкшетау таулары батысқа қарай дөңес, ұзындығы 35 шақырым болатын шағын тау жотасын құрайды. Оңтүстік қанатымен ол Щучинск қаласына, солтүстігінде-Айнакөл көліне (Б.Чебачье) тіреліп, Болектау тауымен (жеке тау) аяқталады. Жотасы оңтүстік және Солтүстік жоталардан тұрады, олар ортаңғы бөлігінде рельефтің тән төмендеуі - Ақылбай-асу асуымен артикуляцияланады. Бүкіл жотаның ең биік нүктесі-Көкше шыңы (Синюха) -Солтүстік жотада орналасқан. Оның белгісі теңіз деңгейінен 947 м биіктікте. Айнакөл көлінің салыстырмалы биіктігі-640 М. Көкшенің шыңы жартасты, мұнда тастардың блоктары жатыр. Одан Бурабайдың әдемі панорамасы ашылады. Көкшетау тауларының беткейлері асимметриялы емес. Батысы жұмсақ, шығысы тік, орманды таулар ауданның қолайлы микроклиматын жасайды. Ашық шуақты ауа-райында Абылайхан алаңынан Көкше шыңын жақсы көруге болады. Көкшетау атауында нақты топонимика жатыр. Таудың шыңдарында таза азондалған ауасы бар бұлттар үнемі көгілдір болып көрінеді.
Көкшенің ең жоғарғы жағында "пароходтың" (Кеме) силуэті, төменгі жағында "қарғыс атқан катушка"айқын көрінеді. Ұзындығы 60 метр, ені 25 метр болатын тегіс жол. Бұл құбылыстың геологиялық түсіндірмесі-найзағай кезінде жартастың үлкен бөлігі сырғанау жазықтығынан шығып, төмен қарай құлады. Көкшенің оң жағында "үш апалы-сіңлілі" ("уш дин-Хек") төбесінің үш шыңы көрінеді.
Жанайдар Мусин өзінің "жер шоқтығы Көкшетау" кітабында өзінің ағасы, Оқжетпес батырымен бірге жаумен күрескен қарауыл руынан шыққан үш апалы-сіңлілі туралы аңызды келтіреді. Көкшенің бірінші тауы - үлкен әпкесі, екінші тауы-Орта әпкесі, үшінші тауы-Оқжетпес ағасының қасындағы кіші қарындасы.